Bez wątpienia prowadzenie własnej firmy wiąże się z kosztami. Część z nich jest stała, zdarzają się jednak i te nieprzewidziane. Niezależnie od rodzaju kosztów, przedsiębiorstwo potrzebuje finansowania. Faktoring to forma bieżącego finansowania działalności firm. Jednostki korzystają z tej usługi finansowej w celu poprawy struktury bilansowej i bieżącej płynności. Ponadto faktoring ułatwia proces ściągania należności od ich dłużników.

Jednakże już na początku warto zaznaczyć, że ta usługa nie działa na zasadzie pożyczki. Wyjaśniając, jest to zaliczka na pieniądze już należne twojej firmie. Zaległe faktury, które nie zostały opłacone są sprzedawane firmie faktoringowej. Faktor “kupuje” faktury po obniżonej cenie, a przedsiębiorca zazwyczaj otrzymuje 70 – 90% wartości nominalnej faktury, zapewniając natychmiastowy kapitał obrotowy. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej.

Przeczytaj również: Obligacje jako źródło finansowania firmy

Faktoring – jak to działa?

Faktoring jest usługą, która umożliwia sprzedaż faktur w zamian za gotówkę. Z faktoringu korzystają ci przedsiębiorcy, którzy nie uzyskali jak dotąd pieniędzy z tytułu wystawionych faktur. Najczęściej wynika to z długiego terminu spłaty (wynoszącego np. 60 dni czy 90 dni). W sytuacji, w której środki firmy są w ten sposób „zamrożone” (przedsiębiorca oczekuje na spłatę kilku należności jednocześnie), a zachodzi potrzeba ich użycia, wstrzymane środki najłatwiej odzyskać decydując się na faktoring.

W Polsce usługę faktoringu oferują głownie banki. Polega ona na wykupie przez faktora (bank lub inną instytucję finansową) nieprzeterminowanych wierzytelności finansowych, które powstały w obrocie krajowym pomiędzy faktorantem, czyli dostawcą towarów lub usług, a ich odbiorcą. Po zastosowaniu narzędzi faktoringu, odbiorca towarów lub usług staje się dłużnikiem faktora i właśnie jemu bezpośrednio spłaca swoje zobowiązania, wynikające z wcześniej zawartej umowy.

reblex id=’134′

Umowa faktoringu

Umowy faktoringowej nie regulują przepisy Kodeksu cywilnego – stanowi umowę nienazwaną. Łączy elementy innych umów, aby stworzyć własną integralną całość. Zawiera się ją w oparciu o funkcjonującą w polskim systemie prawnym zasadę swobody umów. Za umowę faktoringu uznano umowę zawartą między dostawcą a faktorem, na mocy której:

– dostawca może przenieść lub przenosi na faktora wierzytelności z tytułu umów sprzedaży towarów i usług zawartych przez dostawcę z jego klientami (dłużnicy), z wyjątkiem tych towarów i usług, które przeznaczone są przede wszystkim do użytku osobistego, rodzinnego lub w gospodarstwie domowym,

 – faktor spełnia przynajmniej dwie z następujących funkcji: finansuje dostawcę, prowadzi księgi dotyczące wierzytelności, inkasuje wierzytelności, zapewnia ochronę przed brakiem zapłaty ze strony dłużników,

– informacja o przeniesieniu wierzytelności jest przekazywana dłużnikom.

Rodzaje faktoringu

Najczęściej faktoring dzielimy na dwa rodzaje – faktoring pełny oraz faktoring niepełny. Te dwie odmiany różnią się od siebie w istotny sposób:

• faktoring pełny – zwany inaczej faktoringiem właściwym lub bez regresu – to usługa, w której faktor przejmuje pełną odpowiedzialność za wykupioną należność. Faktorant sprzedaje fakturę i otrzymuje pieniądze. Jego kontrahent otrzymuje informację dotyczącą zmiany numeru konta, na który musi wpłacić pieniądze i odtąd spłaca należność faktorowi. W przypadku ewentualnych problemów z wypłacalnością, windykacją należności zajmuje się faktor.
• faktoring niepełny – faktoring niewłaściwy lub z regresem – to odmiana usługi, w której to korzystający z faktoringu przedsiębiorca musi zadbać o to, by kontrahent spłacił swoje zobowiązanie terminowo. W przypadku braku zapłaty ze strony dłużnika, w określonym na fakturze terminie faktorant jest zobowiązany do zwrotu należności uzyskanej od firmy faktoringowej w określonym umownie terminie.
• faktoring mieszany – to rodzaj usługi, który łączy w sobie cechy faktoringu pełnego i niepełnego. W praktyce oznacza to, że faktor odpowiada za niewypłacalność kontrahentów faktoranta do wysokości kwoty, którą uprzednio określa się w umowie. Po przekroczeniu limitu odpowiedzialność przechodzi na faktoranta.

Warte uwagi: Emisja akcji jako źródło finansowania firmy

reblex id=’134′